Łagodne zapalenie stawu zwykle ustępuje w ciągu 10–14 dni. U pacjentów, u których objawy utrzymują się od >2–3 tygodni, należy rozszerzyć badania diagnostyczne. Jak długo leczy się zapalenie stawów? Około 1 do 4% osób, u których zakażenie zostało wywołane drobnoustrojami rozwinie reaktywne zapalenie stawów.
Zapalenie kości i stawów dotyka najczęściej dzieci i ludzi starszych. Najczęstszymi objawami choroby są: gorączka, objawy ogólne stanu zapalnego i zniesienie ruchów kończyną. Poznaj przyczyny, objawy oraz metody leczenia zapalenia kości i stawów. Proces zapalny jest szczególnym rodzajem odpowiedzi organizmu na bodziec uszkadzający. Ma on na celu zlokalizowanie czynników szkodliwych i ich eliminację. Jest to możliwe dzięki współdziałaniu wielu mechanizmów odporności komórkowej i tzw. humoralnej zaliczanych do układu immunologicznego człowieka. Proces zapalny może powstać we wszystkich tkankach organizmu. Bodźcami uszkadzającymi są najczęściej substancje chemiczne, czynniki fizyczne oraz biologiczne czyli drobnoustroje. W układzie kostno-stawowym w zależności od czynnika chorobo twórczego wywołującego proces zapalny wyróżniamy: Zapalenia nieswoiste – najczęściej bakteryjne, grzybicze lub wirusowe. Drobnoustroje dostają się do kości drogą krwiopochodną z innych miejsc gdzie toczy się aktywny proces zapalny (np. z ropnia płuc przy osłabionych siłach obronnych organizmu). Zapalenia swoiste – są to gruźlica kostno-stawowa, kiła i bruceloza. Zapalenie kości i stawów - gdzie występuje? Choroba może dotyczyć każdej kości w organizmie. U dzieci zapalenie występuje najczęściej w obrębie kości: udowej, piszczelowej, ramieniowej. Zapalenie kości i stawów - kogo dotyka? U dorosłych zwykle dotyczy kości miednicy lub kręgosłupa. Choroba może pojawić się w każdym wieku, ale częściej występuje u dzieci w okresie szybkiego wzrostu organizmu, szczególnie u chłopców. Stan zapalny kości dotyczy okostnej (tkanki pokrywającej kość), tkanki kostnej i szpiku kostnego, a w stawach może prowadzić do ich trwałego uszkodzenia. Zapalenie kości i stawów - bakteria Chorobę zwykle wywołuje bakteria – gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus), rzadziej inne bakterie: paciorkowce, pałeczki okrężnicy (Escherichia coli), duru brzusznego dwoinki rzeżączki. Proces zapalny zwykle przenosi się z odległych ognisk ropnych, rzadziej bezpośrednio z rany powstałej w wyniku urazu. Zapalenie kości i stawów - przyczyny Do powstania zapalenia kości predysponują: starszy wiek, osłabienie sił odpornościowych, infekcje pozakostne, choroby układowe (np. toczeń rumieniowy układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina układowa), endoprotezy stawów, cukrzyca Bakterie zatrzymują się głównie w przynasadach kości gdyż są one miejscem zwolnionego przepływu krwi. Infekcja doprowadza do powstania ropnia który może tworzyć przetoki pod okostną lub do jamy szpikowej. Postępujący proces ropny prowadzi do wtórnych zaburzeń ukrwienia kości powstania tzw. martwaków. Zapalenie kości i stawów - objawy Najczęstszymi objawami choroby są: Gorączka – występuje zawsze, może być także jedynym obserwowanym objawem. Ograniczenie lub całkowite zniesienie ruchów kończyną. Nad ogniskiem zapalenia kości może pojawić się ból, obrzęk, zaczerwienienie oraz ocieplenie. Objawy nasilają się podczas ruchu kończyną. W zaawansowanym stadium choroby może pojawić się ropny wyciek z przetoki. Objawy ogólne stanu zapalnego – złe samopoczucie, osłabienie, przyspieszone bicie serca, przyspieszony oddech, dreszcze, bóle mięśni. W przypadku nieleczonego zapalenia kości może dojść do wstrząsu septycznego. Zapalenie kości i stawów - diagnostyka W procesie ropnym kości i stawów niezwykle istotne jest szybkie rozpoczęcie leczenia. Jeżeli w porę nie rozpocznie się leczenia, ropień może przebić się przez skórę nastąpi pozorna poprawa, lecz proces przechodzi w przewlekły, trudny do leczenia. Podejrzenie zapalenia kości wymaga pilnej konsultacji z lekarzem ortopedą. Szczególną uwagę musimy zwrócić na: Wystąpienie wyżej wymienionych objawów zapalenia kości zwłaszcza u dziecka poniżej piętnastego roku życia, chorych na cukrzycę lub osób w wieku podeszłym. Pojawienie się podczas leczenia innej choroby bakteryjnej ropnego wycieku z przetoki ponad kością, gorączki lub silnego bólu. W razie podejrzenia zapalenia lekarz wykona następujące badania: Badania ogólne krwi – dla zapalenia charakterystyczne są: leukocytoza (podwyższony poziom białych ciałek krwi), przyspieszony OB, wzrost tzw. białek ostrej fazy (np. CRP), obniżony poziom hemoglobiny. Badania mikrobiologiczne (posiew) krwi w celu wykrycia bakterii która powoduje zapalenie. Badania bakteriologiczne z ogniska zapalnego. Badania obrazowe: RTG, tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny. Zmiany są widoczne dopiero po dwóch tygodniach trwania choroby. Są to zwykle ogniska martwicy kości, nawarstwienia okostnej, zatarcie struktury beleczkowej kości. W różnicowaniu nieswoistego zapalenia kości i stawów lekarz bierze pod uwagę głównie: nowotwory kości: guz Ewinga, osteosarcoma, chondrosarcoma, gruźlicę kości. Zapalenie kości i stawów - powikłania Możliwymi powikłaniami choroby są przede wszystkim: Ropień i przetoka ropna na skórze. Powstanie przetoki zwykle wiąże się ze zmniejszeniem bolesności i spadkiem gorączki. Nie jest to jednak objaw poprawy gdyż jak wspomniałem wcześniej predysponuje to do przejścia choroby w fazę przewlekłą. Złamanie zmienionej zapalnie kości. Uszkodzenie chrząstki nasadowej kości i w wyniku tego zniekształcenie i wygięcie kości. Zesztywnienie okolicznych stawów, przykurcze. Długotrwały proces ropny prowadzi do powstania amyloidozy. Posocznica (sepsa) i powstanie odległych ropni także w innych kościach. Ubytki kości i powstanie stawów rzekomych. Amputacja kończyny w wyniku upośledzenia krążenia krwi w kończynie. Jest to najczęściej występujące zapalenie kości, stanowi ok. 70% przypadków. Jest jednym z najgroźniejszych powikłań urazów narządu ruchu, prowadzi często do nieodwracalnego uszkodzenia kości i otaczających tkanek miękkich, a następnie całej kończyny. Może być ona także przyczyną uszkodzeń wielu innych narządów oraz zaburzeń ogólnoustrojowych. Bakterie chorobotwórcze wnikają do kości w następstwie doznanych obrażeń podczas złamań otwartych oraz po zabiegach ortopedycznych na układzie kostno-stawowym. Zapalenie kości i stawów - leczenie Leczenie choroby jest trudne ze względu na słabą penetrację antybiotyku podanego ogólnie do miejsca zapalnego. Jeżeli antybiotyk podamy do trzech dni od początku zapalenia to chorobę możemy w pełni wyleczyć. Po tym czasie zwykle leczenie nie jest w stanie zatrzymać zmian powstałych w kości. Dlatego też ważne jest szybkie rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Rozpoznanie choroby zwykle wymaga hospitalizacji. Podstawowym lekiem są antybiotyki, które są podawane głównie dożylnie. Obecnie nowoczesne antybiotyki mogą być podawane doustnie lub w zastrzykach domięśniowych. Antybiotyki stosuje się długotrwale, czasami nawet 8-10 tygodni. Zwykle istnieje konieczność stosowania leków przeciwbólowych. Niezwykle ważna jest także odpowiednia dieta, nawadnianie oraz odpoczynek w łóżku. Chory powinien wykonywać ćwiczenia zdrowymi kończynami zwłaszcza podczas dłuższego pobytu w szpitalu. W trakcie leczenia często istnieje konieczność interwencji chirurgicznej. U niemowląt jest to nacięcie ropnia podokostnowego i sączkowanie ropy. U dzieci starszych i dorosłych wykonuje się szerokie otwarcie kości, usunięcie treści ropnej, fragmentów tkanek miękkich, martwaków, obfite płukanie rany oraz miejscowe wprowadzenie antybiotyku. Po operacji obowiązuje unieruchomienie kończyny. Pourazowe zapalenie kości - czynniki ryzyka Czynnikami sprzyjającymi pourazowemu zapaleniu kości są: upośledzenie odporności, rozległość oraz głębokość uszkodzenia, rozległy krwiak pourazowy, złamania otwarte, złe zaopatrzenie rany, błędy techniki operacyjnej, upośledzenie ukrwienia. Leczenie polega na usunięciu zakażonych tkanek, wycięciu przetok, stosuje się stabilizację zewnętrza oraz intensywną antybiotykoterapię ogólną oraz miejscową. Ubytki tkanek miękkich i kości pokrywa się przeszczepami autogennymi (pochodzącymi od samego chorego). Jest to jedna z postaci krwiopochodnego zapalenia kości umiejscowiona w okolicy przynasad kości długich. Powstaje gdy odporność chorego jest duża, a bakterie wywołujące infekcje są mniej zjadliwe. Ognisko zakażenia jest zwykle niewielkich rozmiarów i odgranicza się od tkanek zdrowych włóknistą torebką co zapobiega tworzeniu się przetok. Miejscowo choroba objawia się obrzękiem, bolesnością, oraz gniotącymi bólami, zwłaszcza w nocy. Zwykle zdjęcie radiologiczne jest charakterystyczne i wystarcza do rozpoznania choroby. Leczenie choroby polega na ewakuacji ropnia, wycięciu torebki włóknistej oraz pokryciu ubytku przeszczepem z tkanki kostnej gąbczastej. Zapalenia stawów - czym są? Zapalenia stawów mogą być osobnymi jednostkami chorobowymi, ale także mogą towarzyszyć zapaleniu kości. Wywołują je te same drobnoustroje, a zakażenie następuje drogą krwiopochodną, bezpośrednio z ran oraz z otaczających tkanek. Miejscowo stwierdza się: obrzęk, ocieplenie, zaczerwienienie, bolesność ruchową w stawie. Zwykle do rozpoznania wystarcza zdjęcie radiologiczne stawu. Leczenie polega na odciążeniu zajętego stawu, a w przypadku zapalenia ropnego na opróżnieniu ropy przez nakłucie oraz podaniu antybiotyków. Nie opanowane w porę zapalenie może spowodować przykurcz stawu, a następnie zesztywnienie patologiczne. Gruźlica kostno-stawowa - przyczyny Choroba jest drugim po płucach najczęstszym umiejscowieniem choroby. Chorobę wywołuje bakteria – prątek gruźlicy (prątek Kocha) przenikając do krwi z ogniska pierwotnego najczęściej zlokalizowanego w płucach lub przewodzie pokarmowym. Bakteria umiejscawia się zwykle w okolicy zatok żylnych kości gąbczastej lub błonie maziowej stawów. Występuje najczęściej w kręgosłupie oraz stawie biodrowym i kolanowym. Obecnie prawie wyłącznie występuje u ludzi starszych i z upośledzoną odpornością. Gruźlica kostno-stawowa - objawy Gruźlica narządu ruchu rozwija się powoli i skrycie. Do głównych objawów choroby należą: stany podgorączkowe, osłabienie, szybkie męczenie się, bladość powłok, poty. Miejscowo stwierdza się: bolesność nasilającą się przy ruchach, bóle kości nocne, wysięk stawowy, wzmożone napięcie mięśni, przykurcze oraz powiększenie okolicznych węzłów chłonnych. Gruźlica kostno-stawowa - leczenie Lekarz podejrzewając gruźlicę narządu ruchu wykona następujące badania: Morfologia krwi obwodowej: wzrost OB, limfocytoza (wzrost poziomu limfocytów bez wzrostu innych białych ciałek krwi), niedokrwistość, obniżony poziom białka. Odczyn tuberkulinowy – świadczy o aktualnym zakażeniu lub przebytym szczepieniu przeciwko gruźlicy. Badania bakteriologiczne krwi i plwociny. Badanie histologiczne z wycinka kostnego. Badania obrazowe: RTG, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny. Gruźlica kostno-stawowa - powikłania Choroba powoduje zwykle martwice kości w obrębie ogniska. Zejście procesu zapalnego może być korzystne- zwłóknienie i regeneracja kostna lub niekorzystne – martwica, powstanie ropni (tzw. „ropni zimnych”) oraz rozległych przetok. Leczenie choroby jest farmakologiczne oraz chirurgiczne. Z leków stosuje się te same farmaceutyki co w płucnej postaci choroby – głównie ryfampicynę, piryzynamid, etambutol i streptomycynę. Leczenie trwa zwykle około jednego roku. Leczenie operacyjne polega na aspiracji (wyssaniu specjalną strzykawką) płynu wysiękowego, usunięciu ogniska gruźliczego, błony maziowej oraz artrodezę (operacyjne usztywnienie stawu). Kiła narządu ruchu - co to jest? Choroba jest wywoływana przez bakterię zwaną krętkiem bladym. Wyróżniamy postać wrodzoną (zakażenie wewnątrzmaciczne lub podczas porodu) i nabytą. Kiła wrodzona przebiega pod postacią zapalenia kości i okostnej i wysiękowego zapalenia stawów. Choroba objawia się tępymi, nasilającymi się w nocy bólami oraz narastającym zgrubieniem kości. Chorobę należy różnicować z nowotworami i gruźlicą kości. Kiła może spowodować powstanie: stawów rzekomych, zwichnięć, przetok. Leczenie jest głównie farmakologiczne, czasem wykonuje się zabiegi ortopedyczne leczące powstałe zniekształcenia. Czytaj też: Co na ból stawów? Domowe sposoby na bolące stawy Co jeść na odbudowę chrząstki stawowej? Domowa dieta Dieta na stawy, czyli jak wzmocnić kolana. Co jeść? Kości nogi: budowa, ból i złamania. Jak rozpoznać i leczyć? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!
Leczenie miejscowe. Leczenie miejscowe reumatoidalnego zapalenia stawów dotyczy bezpośrednio zajętego stawu. zabiegi usuwające zmienioną błonę maziową (tzw. synowektomie) – są różne sposoby ich wykonywania: chirurgiczne, chemiczne (poprzez podanie substancji niszczącej błonę maziową) lub z użyciem radioizotopu.
Witam! Po pierwsze warto zauważyć, że reaktywne zapalenie stawów to nie RZS (reumatoidalne zapalenie stawów), tak jak sugeruje powyższy wpis! Reaktywne zapalenie stawów (ReA) jest nieropnym zapaleniem stawów rozwijającym się po przebytym zakażeniu przewodu pokarmowego, układu moczowo-płciowego lub oddechowego. Należy do grupy tzw. seronegatywnych spondyloartropatii. W leczeniu reaktywnego zapalenia stawów stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne i to często w dużych dawkach. Preferowanym w początkowej fazie leczenia środkiem jest w tej jednostce chorobowej indometacyna. Ważne jest leczenie choroby podstawowej, a także zapobieganie przykurczom mięśni. W tym celu proponuje się pacjentowi ćwiczenia i zabiegi fizjoterapeutyczne. Można też zastosować zimne i ciepłe okłady. Poprawę przynosi też stosowanie glikokortykosteroidów w miejscowych wstrzyknięciach dostawowych oraz leków modyfikujących przebieg choroby doustnie - sulfasalazyna (salazopyrin) lub metotrexat.
Na reumatoidalne zapalenie stawów choruje ok. 1% populacji światowej. W Europie dużo mniej osób zapada na RZS w regionach południowych niż północnych. W Polsce choroba dotyczy 0,5-2% populacji. Reumatoidalne zapalenie stawów wyraźnie obniża jakość życia chorych i wpływa na jego długość.
Jedna z najczęstszych dolegliwości reumatologicznych wieku dziecięcego. Reaktywne zapalenie stawu to nieinfekcyjne, czyli jałowe zapalenie stawu. A to oznacza, że w samym stawie nie siedzi bakteria i to nie ona powoduje objawy, ale organizm reaguje zapaleniem stawu na inne zakażenie, które toczy się „gdzieś tam” w organizmie dziecka. Takie zapalenie stawu to nie tylko ból – może być widoczny także obrzęk. Po jakiej infekcji? Skoro to reakcja na zakażenie, które „gdzieś tam” się toczy to warto wspomnieć jakie jest to najczęściej zakażenie. infekcja przewodu pokarmowego (biegunka) – o etiologii Salmonella, Shigella czy Campylobacter ale i innychzakażenie w obrębie układu moczowo-płciowego (zapalenie cewki, zapalenie pęcherza moczowego)infekcja dróg oddechowych (zapalenie oskrzeli, zapalenie migdałków podniebiennych)inne; takie jak ospa wietrzna, zakażenie parwowirusem, ale też choroba pasożytnicza (np owsica) Gdzie się pojawia? Najczęściej objawy dotykają jednego stawu lub kilku stawów, ale asymetrycznie – czyli nie będą to dwa kolana jednocześnie ale np kolano nogi prawej i staw skokowy lewej. Dlaczego się pojawia? Wymienia się kilka czynników predysponujących (w tym genetyczne i środowiskowe). Ale na pewno swoją rolę odgrywają tutaj zaburzenia odpowiedzi immunologicznej. Które stawy najczęściej są zajęte? skokowe i kolanowerzadziej stawy w obrębie stopydrobne stawy kończyn górnych (nadgarstek, stawy między-paliczkowe)stawy krzyżowo-biodrowe (rzadko biodrowe)kręgosłup Kiedy się pojawia? Do miesiąca po przebytej infekcji (z wymienionych powyżej układów). Przykładowy scenariusz to taki, w którym dziecko ma biegunkę (lub inną infekcję), a dwa tygodnie po niej pojawia się ból stawu. Dziecko chodzi niechętnie, utyka lub nie chodzi wcale. Objawy w stawie ból – zarówno przy ruchach czynnych (gdy nogą rusza dziecko) ale i przy biernych (gdy my ruszamy nogą dziecka)staw może być obrzęknięty, ale nie zawsze jest to wyraźnie widoczne oszczędzanie bolesnej kończyny w trakcie choduograniczone ruchyskóra nad bolesnym stawem jest ucieplona prawidłowo i niezmieniona Inne objawy Zapalenie cewki moczowej, zapalenie spojówek – razem z zapaleniem stawów składają się na zespół objawów typowy dla reaktywnego zapalenia stawów. Ale zdarzają się również same problemy ze stawami i infekcją w wywiadzie, bez towarzyszącego zapalenia spojówek czy cewki. Badania laboratoryjne Kiedy coś się dzieje ze stawami to lekarze często zlecają podstawowe badania. Dodatkowo może się zdarzyć, że oznaczony zostanie czynnik reumatoidalny, czy to OB, ale i np poziom witamin D. W reaktywnym zapaleniu stawów zwykle podwyższone są wykładniki stanu zapalnego (CRP, OB), leukocytoza. Zdarzyć się może niedokrwistość (wtórnie do infekcji w wywiadzie). Przebieg i leczenie Leki przeciwzapalne stosowane doustnie to podstawa leczenie czyli tzw NLPZ (ibuprofen, naproksen). I odpoczynek. W rzadkich przypadkach może być konieczne stosowanie leków sterydowych systemowo. U dzieci choroba przebiega zwykle łagodnie i ustępuje bez konsekwencji. Rzadziej schorzenie może mieć charakter nawrotowy lub predysponować do chorób reumatologicznych w przyszłości. W wybranych sytuacjach może być konieczna antybiotykoterapia lub leczenie przeciwpasożytnicze. Wsparcie bloga na patronite: klik. Źródła: Odczynowe zapalenie stawów u dzieci. Anna Maślany, Bolesław Kalicki, Anna Jung, Ludmiła Bartoszewicz, Pediatr Med Rodz 2010, 6 (2), p. 146-150 PEDIATRIA II, pod redakcją Kawalec, Grenda, KulusAtlas Reumatologii Dziecięcej dr med. Jacek Postępski, prof. dr hab. med. Ewa Tuszkiewicz-Misztal
rzadka u dzieci (mniej niż 5% wszystkich pacjentów z MIZS). Jest ona odpowiednikiem reumatoidalnego zapalenia stawów z dodatnim RF u dorosłych (najczęstsza postać przewlekłego zapalenia stawów u dorosłych). Często powoduje symetryczne zapalenie stawów, początkowo obejmujące małe stawy dłoni i stóp, a następnie
Ważne tematy Odpowiedzi Autor Wy¶wietleń Ostatni post CoĹ› mnie boli! Co to jest? Przed JAKĄŚ operacjÄ… i nie tylkodla tych PRZED jakÄ…Ĺ› (być moĹĽe nie wiadomo jeszcze jakÄ…) oparcajÄ… - pytania uĹĽytkownikĂłw [ IdĽ do strony: 1 ... 92, 93, 94 ] 1396 11-01-10Katja 928273 Czw 30 Lip, 2020demion1992 CZEKA CIE OPERACJA? ZANIM COKOLWIEK ZDECYDUJESZ -PRZECZYTAJ [ IdĽ do strony: 1 ... 3, 4, 5 ] 65 25-09-09Katja 275890 Sob 16 Lis, 2019mariojr DAROWIZNA NA RZECZ FUNDACJI A PODATEK DOCHODOWY 12 04-11-10duska 95884 Wto 08 Sie, 2017kasia895 Konsekwencje braku ustawy o zawodzie fizjoterapeutyPacjenci w rÄ™kach pseudospecjalistĂłw - raport SF [ IdĽ do strony: 1, 2, 3 ] 38 06-09-13Katja 141280 Wto 09 Sie, 2016Mijka OpĹ‚aty administracyjno-ksiÄ™gowe [ IdĽ do strony: 1, 2, 3 ] 44 03-06-14Katja 176392 Sob 13 Wrz, 2014AgaW OĹšWIADCZENIE ZARZÄ„DU FUNDACJI BIODERKO O LIKWIDACJI FUNDACJI [ IdĽ do strony: 1, 2 ] 25 08-05-15F. BIODERKO 114490 Pi± 05 Lut, 2016Katja REGULAMIN FORUMPrzeczytaj, zanim przystÄ…pisz do dyskusji 1 08-09-09Katja 75103 Pon 31 Sty, 2011kinga Jak umieszczać zdjÄ™cia na forum? 0 17-06-09Katja 14569 Sro 17 Cze, 2009Katja Tematy Odpowiedzi Autor Wy¶wietleń Ostatni post Problem z biodrem u dwunastolatka 8 07-12-21dorota1978 1645 Wto 14 Gru, 2021dorota1978 Choroba Perthesa 1 27-01-19farmaneczka 8719 Nie 27 Sty, 2019kinga mĹ‚odzieĹ„cze zĹ‚uszczenie gĹ‚owy koĹ›ci udowej -czy ktoĹ› sĹ‚yszaĹ‚ 5 01-03-18ewa uz 11521 Sob 21 Kwi, 2018Joanna93 zwichnicie biodra a nauka chodzenia 1 09-08-17annar 8884 Czw 10 Sie, [PYTANIE] Osteotomia valgizujÄ…ca Natalki 0 04-05-17Asica 8191 Czw 04 Maj, 2017Asica [PYTANIE] brak ruchomoĹ›ci nóżki po zdjÄ™ciu gipsu"ĹĽabka& 6 25-08-16annar 15310 Pi± 17 Mar, 2017Flora Po udanej operacji dysplazji biodra prawego (Q65)Co z szynami uniemoĹĽliwiajÄ…cymi chodzenie? 0 16-02-17graczu 8599 Czw 16 Lut, 2017graczu Zapelenie koĹ›ci/ zapalenie stawu biodrowego 5 21-09-10Sylwia1982 21274 Pi± 12 Sie, 2016ilokroc Dziedziczenie naszych chorĂłb przez nasze dzieci... [ IdĽ do strony: 1, 2 ] 26 29-12-10lediberg 67411 Nie 10 Sty, 2016wredotka Dysplazja - uprzaz Pavlika a brak ruchu nogi 3 29-04-15mangie 13366 Pi± 01 Maj, 2015mangie CHOROBA KOHLERA I-martwica koĹ›ci łódkowatej stopy dziecka 3 29-03-15mfb79 13543 Nie 29 Mar, 2015Fizkom 8,5m dziecko-sĹ‚abe odwodzenie bioderek 13 04-07-12kiki1981 30160 Pi± 13 Lut, 2015AgaW Stan przed zwichniÄ™ciem-przeciÄ™cie przywodzicieli [ IdĽ do strony: 1, 2 ] 25 29-11-10mama frania 60124 Pi± 06 Lut, 2015mama frania Operacja stawĂłw biodrowych u dwuletniego dzieckaPodzielcie siÄ™ informacjami 6 10-11-14Albertyna 17152 Wto 25 Lis, 2014grazynamackowiak Dysplazja u dzieci [ IdĽ do strony: 1 ... 7, 8, 9 ] 124 19-06-09Katja 185287 Wto 11 Lis, 2014kasiak195 [PYTANIE] obustronne zwichniecie bioder u mojej 3 miesiecznekolejny etap leczenia [ IdĽ do strony: 1, 2 ] 28 28-07-14michas 50971 Pon 08 Wrz, 2014grazynamackowiak SCFE prosze o pomoc 3 19-04-14anielka1977 15043 Czw 24 Kwi, 2014Fizkom zwichniÄ™cie stawu biodrowego 5 20-06-13efa_1985 16105 Sob 24 Sie, 2013OluĹ› (Pomocy! Rady!!) Po zabiegu:(Mam ogromne wÄ…tpliwoĹ›ci i strasznie siÄ™ obawiam. 7 09-02-13Cytryn 19465 Wto 04 Cze, 2013jana383 PowikĹ‚ania po gipsie 5 29-08-12rivvil 19267 Czw 30 Sie, 2012pasiflora Dbaj o bioderka swojego maluszka 8 19-06-09Katja 25243 Czw 19 Kwi, 2012Jupi Apel do wszystkich Ĺ›wieĹĽo upieczonych mam!!! [ IdĽ do strony: 1, 2, 3 ] 44 16-06-09madzi_czer 90562 Wto 21 Lut, 2012Essence30 Szpotawe biodro 6 21-06-10Nastenka 25873 Pi± 27 Sty, 2012bubu08 [PYTANIE] Dysplazja IV typu u 6-tygodniowej Izy - wybĂłr leka 1 07-12-11SafnatPaenet 16300 Sro 07 Gru, 2011AgaW
• Reumatoidalne zapalenie stawów. • Młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (w przypadkach opornych na inne metody leczenia). 13. Niereumatyczne choroby układu kostno-stawowego • Ostre dnawe zapalenie stawów. • Pourazowe zapalenie kości i stawów. • Zapalenie błony maziowej u pacjentów z zapaleniem kości i stawów
Choroba Schoenleina-Henocha jest zespołem objawów, wśród których dominuje wysypka wybroczynowa oraz bóle stawów. Artykuł dla rodziców w prostej formie przedstawia przyczyny, objawy oraz zasady postępowania z dzieckiem cierpiącym na chorobę treści:DefinicjeMechanizm chorobyObjawy kliniczneZmiany skórneZapalenie stawówObjawy ze strony przewodu pokarmowegoZmiany w nerkachObjawy ze strony ośrodkowego układu nerwowegoRokowanieBadania laboratoryjne, rozpoznanie chorobyLeczenieDefinicjeChoroba Schoenleina-Henocha jest zespołem objawów, do których zaliczamy wysypkę, ból stawów, ból brzucha i kłębuszkowe zapalenie nerek. Występuje głównie w okresie dziecięcym. Częstość występowania wśród dzieci to 135 przypadków na milion, czyli około 100 razy częściej niż u pacjentów to dzieci do 10 roku życia, ale opisywano występowanie tej choroby u dzieci młodszych niż sześciomiesięcznych. Choroba przebiega łagodniej u dzieci niż u dorosłych. Przyczyna tej choroby jest nieznana. Czasem taka reakcja może wystąpić jako wynik uczulenia na leki lub inne substancje. W dużej części przypadków zespół Schoenleina-Henocha opisywano po przebyciu infekcji górnych dróg oddechowych (między innymi paciorkowcowych). Często jednak brak jest uchwytnej przyczyny tej choroby. Objawy u dzieci mogą pojawić się w każdej grupie wiekowej, częściej chorują chorobyWokół drobnych naczyń krwionośnych pojawiają się komórki zapalne (leukocyty), krwinki czerwone oraz ciałka odpornościowe – immunoglobuliny klasy A. Taki naciek komórek i immunoglobulin powoduje powstanie wokół naczyń nacieku zapalnego, ściana naczynia ulega obrzękowi, a następnie pęka, co powoduje wydostawanie się krwi poza naczynie, czego efektem jest pojawienie się drobnych wylewów krwawych zwanych wybroczyny pojawiają się w każdym miejscu, w którym zostało uszkodzone naczynie – w skórze (co obserwujemy w postaci drobnych „siniaczków” na skórze), ale również wokół naczyń, które przebiegają w ścianie jelit, co wywołuje ich obrzęk, ból, czasem nawet może doprowadzić do niedrożności lub przedziurawienia jelita tzw. perforacji, w nerkach lub innych częściach klinicznePoczątek choroby może być ostry, kiedy objawy rozwijają się w ciągu kilku godzin lub przewlekły nawet kilkutygodniowy – wtedy najczęściej zaczyna się od gorszego samopoczucia i stanów podgorączkowych, dopiero później pojawiają się bardziej charakterystyczne Schoenleina-Henocha, fot. panthermediaZmiany skórneWystępują u wszystkich chorych i ich wystąpienie upoważnia do rozpoznania choroby. Bardzo charakterystyczna jest lokalizacja zmian – wybroczyny występują głównie na pośladkach i całych kończynach dolnych, z największym nasileniem zmian w dolnych częściach kończyn, często wokół kostek wybroczyny łączą się w dość duże na skórze występują drobne grudki, plamki o kolorze różowym, które bledną po ucisku palcem, następnie w tych miejscach pojawiają się już wybroczyny, które mają kolor ciemnoróżowy lub czerwony i nie znikają po ucisku palcem. Wybroczyny podobnie jak zwykłe siniaki zmieniają w ciągu następnych dni swój kolor z czerwonego poprzez siny, rdzawy i żółty i w końcu znikają bez pozostawienia przebarwień. Często zmianom towarzyszy obrzęk skóry. Zmiany te są niebolesne i nie stawówU 2/3 pacjentów może wystąpić obrzęk i bolesność stawów, głównie kolanowych i łokciowych. Objawy te ustępują samoistnie w ciągu kilku ze strony przewodu pokarmowegoU ponad połowy chorych pojawiają się bóle brzucha o charakterze kolki o znacznym nasileniu, często z wymiotami. Objawy takie mogą poprzedzać wystąpienie wysypki i sugerować np. zapalenie wyrostka robaczkowego, lub niedrożność jelit, co czasem może stwarzać duże trudności w rozpoznaniu choroby. Jednak w momencie pojawienia się zmian skórnych rozpoznanie staje się wybroczyn w obrębie jelit może być niedrożność, a nawet pęknięcie jelita (perforacja) dlatego dziecko wymaga nadzoru lekarskiego w czasie, gdy chorobie towarzyszą silne bóle brzucha. Badaniem potwierdzającym krwawienie z naczyń przewodu pokarmowego jest ocena kału na krew utajoną. Wymaga to jednak stosowania przez 3 dni diety bezmięsnej, aby uniknąć fałszywego wyniku. Powikłania takie jak krwawienie z przewodu pokarmowego, niedrożność jelita lub jego perforacja wymagają leczenia w oddziale w nerkachU ¼ do ½ dzieci mogą wystąpić zmiany również w naczyniach nerkowych. Będzie się to objawiało pojawieniem się krwinek czerwonych w badaniu ogólnym moczu. Może to być erytrocyturia (pojedyncze krwinki w osadzie moczu) lub widoczny gołym okiem krwiomocz. Oczywiście widoczne czerwone zabarwienie moczu musi być potwierdzone badaniem laboratoryjnym, aby uniknąć pomyłki związanej z np. zjedzeniem czerwonych buraczków. W badaniu ogólnym mogą również pojawiać się leukocyty i zmiana w wyniku badania ogólnego moczu u dziecka z chorobą Schoenleina-Henocha wymaga stałego nadzoru nefrologa, ponieważ zmiany nerkowe mogą się utrzymywać nawet przez kilka lat i nie leczone w pewnym procencie przypadków doprowadzają do upośledzenia pracy nerek. Dlatego konieczne jest kontrolowanie badania ogólnego moczu nawet jeśli początkowe wyniki były prawidłowe do 3 miesięcy. W przypadku zmian w badaniu moczu kontrole powinny być wykonywane nawet przez kilka ze strony ośrodkowego układu nerwowegoJeśli proces zapalny obejmie naczynia mózgowe może dochodzić do drgawek, porażeń lub śpiączki. Jednak tego typu objawy występują zaledwie u 1 dziecka na 100 chorych z zespołem Schoenleina- proces zapalny nie objął naczyń nerkowych wszystkie pozostałe objawy ustępują bez jakichkolwiek następstw. Dalszych kontroli wymagają jedynie zmiany w nerkach. Zazwyczaj choroba przebiega łagodnie, trwa kilka dni. U niektórych dzieci choroba może trwać dłużej – 4-6 tygodni i mogą pojawiać się nawroty nawet do laboratoryjne, rozpoznanie chorobyNie ma specyficznych wyników badań laboratoryjnych, które potwierdzałyby rozpoznanie choroba Schoenleina-Henocha. W pewnej grupie przypadków obserwuje się wzrost CRP (białka, którego poziom rośnie w przypadku infekcji), wzrost liczby leukocytów, a w przypadku związku choroby z infekcją górnych dróg oddechowych wywołaną przez paciorkowca wzrost potwierdza głownie obraz kliniczny choroby. Należy jednak pamiętać, że obraz choroby nie zawsze jest jednoznaczny. Podobny przebieg może mieć wiele innych chorób, w tym choroby bardzo poważne, jak np. białaczki. Z tego powodu nie należy unikać zalecanej przez lekarza obserwacji szpitalnej, której celem jest wykluczenie innych poważnych Schoenleina-Henocha, fot. panthermediaLeczeniePrzy typowych objawach choroby Schoenleina-Henocha zaleca się leżenie w łóżku i oszczędzający tryb życia do ustąpienia objawów. W razie potrzeby stosuje się objawowe leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Przy łagodniejszym przebiegu dziecko może być leczone w domu. Bezwzględnej hospitalizacji wymagają natomiast dzieci, u których w przebiegu choroby występują powikłania ze strony przewodu pokarmowego (niedrożność jelit, krwawienie z jelit lub perforacja), ośrodkowego układu nerwowego lub nerek. W tych przypadkach dziecko zwykle musi mieć włączone leczenie sterydami. Jeśli chorobie nie towarzyszy infekcja nie ma potrzeby stosowania antybiotyków – decyzję w tym zakresie musi podjąć lekarz.
Popaciorkowcowe reaktywne zapalenie stawów (PRZS) zwykle dotyka dzieci w wieku od 8 do 14 lat oraz młode osoby dorosłe między 21. a 27. rokiem życia. Zazwyczaj rozwija się w ciągu 10 dni od infekcji gardła. Różni się od zapalenia stawów w ostrej gorączce reumatycznej, która obejmuje głównie duże stawy.
vPEWP. 270 184 108 364 137 437 77 126 24
zapalenie stawów u dzieci forum